با گذشت زمان ، دیابت می تواند باعث آسیب به چشم شما شود که در نتیجه منجر به ضعف بینایی یا حتی نابینایی شود. اما شما می توانید با مراقبت ازخود در برابر دیابت قدم هایی برای جلوگیری از بیماری های چشمی و یا جلوگیری از وخیم تر شدن آن بردارید. علم پزشکی امروزه راهکارهای زیادی برای درمان بیماری های چشمی افراد دیابتی پیدا کرده است که کمک شایانی به مردم در بینایی می کند.

دیابت چگونه روی چشم افراد تأثیر می گذارد؟

بیماری های چشمی افراد دیابتی وقتی رخ می دهند که قند خون زیاد باشد. گلوکز زیاد می تواند سطح مایعات را تغییر داده یا باعث تورم در بافت چشم شما شود. پیوند بیرونی NIH که به شما در تمرکز کمک می کند ، باعث تاری دید می شود. این نوع تاری مبهم موقتی است و با نزدیک شدن سطح گلوکز به حد طبیعی ، از بین می رود.

تاثیر قند خون در بیماری های چشمی افراد دیابتی کاملا چشمگیر است. اگر قند خون شما به مرور زمان بالا بماند ، می تواند به رگ های خونی ریز در قسمت پشت چشم شما آسیب برساند. این آسیب ممکن است در هنگام مرحله قبل از دیابت آغاز شود ، هنگامی که قند خون بالاتر از حد طبیعی است ، اما به اندازه کافی زیاد برای تشخیص دیابت نیست.

رگ های خونی آسیب دیده ممکن است مایعات نشت کنند و باعث تورم شود. رگ های خونی ضعیف جدید نیز ممکن است شروع به رشد کنند. این رگ های خونی می توانند به قسمت میانی چشم خونریزی کنند ، منجر به جای زخم شوند یا باعث فشار زیاد خطرناک در داخل چشم شما شوند. پس تاثیراین فاکتور خون را روی بیماری های چشمی افراد دیابتی در ایناجا می توانید مشاهده کنید.

 بیشتر بیماری های جدی دیابتی چشم با مشکلات عروق خونی آغاز می شود. بیماری های چشمی افراد دیابتی معمول موارد زیر هستند:

رتینوپاتی دیابتی

رتینوپاتی دیابتی یکی از معروفترین بیماری های چشمی افراد دیابتی است . پیوند خارجی شبکیه NIH پوشش داخلی در پشت هر چشم است. شبکیه نور را حس می کند و آن را به سیگنالی تبدیل می کند که مغز شما از بین می رود ، بنابراین می توانید دنیای اطراف خود را ببینید. رگهای خونی آسیب دیده می توانند به شبکیه صدمه بزنند ، و باعث بیماری به نام رتینوپاتی دیابتی می شوند. در رتینوپاتی دیابتی اولیه ، رگهای خونی می توانند ضعیف ، برآمدگی یا نشتی در شبکیه ایجاد کنند. این مرحله به رتینوپاتی دیابتی غیر پرولیفراتیو گفته می شود.

اگر این بیماری وخیم تر شود ، برخی رگ های خونی بسته می شوند و همین امر باعث رشد یا تکثیر رگ های خونی جدید روی سطح شبکیه می شود. این مرحله به رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو گفته می شود. این رگ های خونی غیر طبیعی جدید می توانند منجر به مشکلات بینایی جدی شوند. این بیماری اغلب در مرحله پیشرفته است که علائم قابل توجه می شوند. در بعضی مواقع ، تنها علامت قابل تشخیص ، از بین رفتن ناگهانی و کامل بینایی است.

رتینوپاتی دیابتی غیر تکثیر کننده (NPDR)

یکی دیگر از بیماری های چشمی افراد دیابتی نوع غیر تکثیرکننده می باشد.این مرحله اولیه DR - که توسط رسوبات در شبکیه مشخص می شود - می تواند در هر زمان و پس از شروع دیابت رخ دهد.

غالباً هیچ علائم بصری وجود ندارد ، اما بررسی شبکیه می تواند خونریزی لکه ای به نام میکروآنوریسم را نشان دهد ، که نوعی بیرون راندن رگ های خونی ریز است.در دیابت نوع یک ، این علائم اولیه به ندرت زودتر از سه تا چهار سال پس از تشخیص وجود دارد. در دیابت نوع 2 ، NPDR حتی پس از تشخیص ممکن است وجود داشته باشد.

رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو (PDR)

دومین زیر مجموعه رتینوپاتی و یکی از بیماری های چشمی افراد دیابتی رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو بیشترین خطر از دست دادن بینایی را دارد.

این بیماری با این علائم مشخص می شود:

• توسعه رگهای خونی غیر طبیعی (نواحی عروقی) مجاورت عصب بینایی و زجاجیه
• خونریزی قبل از شبکیه، که در حالت شوخ طبعی یا جلوی شبکیه رخ می دهد.
• ایسکمی ناشی از کاهش یا انسداد جریان خون ، همراه با کمبود اکسیژن مورد نیاز برای شبکیه سالم.

این رگهای خونی غیر طبیعی که از نواحی عروقی ایجاد می شوند ،علاوه بر از بین رفتن ناگهانی بینایی ، عوارض دائمی تر می تواند شامل جداشدگی شبکیه کششی و گلوکوم عروقی باشد.

ورم ماکولا دیابتی

این مورد یکی از شایع ترین بیماری های چشمی افراد دیابتی می باشد و به بخشی از شبکیه شما که برای خواندن ، رانندگی و دیدن چهره نیاز دارید ماکولا گفته می شود. دیابت می تواند منجر به تورم در ماکولا شود ، که به آن ورم ماکولا دیابتی گفته می شود. با گذشت زمان ، این بیماری می تواند بینایی تیز را در این قسمت از چشم از بین ببرد و منجر به از بین رفتن جزئی یا نابینایی شود. ورم ماکولا معمولاً در افرادی که از قبل علائم دیگری از رتینوپاتی دیابتی دارند ، بروز می کند. معمولاً با دیابت نوع 2 همراه است. ماکولا ممکن است باعث کاهش یا تحریف بینایی شود و یکی از خطرناک ترین بیماری های چشمی افراد دیابتی است.

گلوکوم

گلوکوم یکی دیگر از بیماری های چشمی افراد دیابتی است که به شدت آنها را آزار می دهد و مي تواند به عصب بينايي آسيب برساند - بسته هاي عصبي كه چشم را به مغز متصل مي كند. دیابت شانس ابتلا به گلوکوم را دو برابر می کند که در صورت عدم درمان زود هنگام می تواند به از بین رفتن و نابینایی منجر شود. علائم بستگی به نوع گلوکوم شما دارد.

ماکولای دیابتی (DME) به عنوان یکی از  شایع ترین بیماری های چشمی افراد دیابتی به طور معمول به دو روش طبقه بندی می شود:

• کانونی ، ناشی از میکروآنوریسم
• یا ناهنجاریهای عروقی دیگری که گاهی اوقات با رگ های خونی نشت همراه است.

آب مروارید

لنزهای موجود در چشمان ما ساختارهایی شفاف هستند که به ایجاد دید کمک می کنند - اما با افزایش سن ، تمایل به کدر شدن دید دارند.  مبتلایان به دیابت می توانند آب مروارید را در سنین بالاتر نسبت به افراد فاقد دیابت داشته باشند. محققان فکر می کنند که سطح بالای گلوکز باعث ایجاد رسوب در لنزهای چشم شما می شود و آب مروارید را که یکی دیگر از بیماری های چشمی افراد دیابتی هست را ایجاد کند.

نوروپاتی

یكی از علائم بیماری دیابتی چشم كه اغلب نادیده گرفته می شود ، آسیب عصبی (نوروپاتی) مؤثر بر عضلات چشمی است كه كنترل حركات چشم را نشان می دهد. علائم این بیماری شامل حرکت غیر ارادی چشم ( نیستاگموس ) و بینایی مضاعف است.