ناخنک چشم
ناخنک چشم ، یکی از شایع ترین بیماری های چشمی بعد از آب مروارید است یک بافت اضافی برجسته دارای عروق است که صورتی رنگ و مثلثی شکل است و در ناحیه سفیدی چشم (بیشتر در بخش داخلی چشم) در مجاورت قرنیه (بخش رنگی چشم) رشد می کند.
این ضایعه ناشی از رشد خوش خیم بافت پیوندی و رگ های ملتحمه است.معمولاً به ندرت ، ناخنک چشم آنقدری رشد می کند که جلوی مردمک را بپوشاند و مانع دید کامل آن چشم شود.
علت و علائم ناخنک چشم
علت این بیماری هنوز مشخص نشده است اما عمده افرادی که مبتلا به این بیماری می شوند معمولا مدت زیادی را در زیر نور خورشید گذرانده اند به همین دلیل دانشمندان نور ماورا بنفش را دخیل می دانند و شیوع ناخنک در تابستان از سایر فصول بیشتر است. تماس چشم با گرد و غبار و همچنین وراثت نیز می توانند از علل بیماری ناخنک چشم باشند ناخنک گاهی ملتهب میشود و باعث سوزش و خارش و اشکریزش میشود.
ناخنک ممکن است رشد کند و تا وسط قرنیه میرسد که در این صورت جلوی دید را میگیرد. قرنیه قسمتی از چشم است که به صورت رنگی دیده میشود. هنگام ابتلا به ناخنک ، افرادی که از لنز استفاده می کنند احساس ناراحتی در ناحیه چشم می کنند. ناخنکهای کوچکتر هم میتوانند با تغییر شکل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم شوند و دید افراد را تار کنند.
درمان ناخنک چشم
در مراحل اولیه بیماری، قطره های چشمی ضد التهابی، قرمزی و ناراحتی چشم را کنترل می کنند. در صورت درگیری قرنیه (بیشتر از 2 میلیمتر)، ناراحتی بیمار، مزاحمت در استفاده از لنز تماسی و یا مشکل زیبایی، این ضایعه باید با عمل جراحی برداشته شود.
تکنیک های متعددی برای عمل جراحی ناخنک چشم وجود دارد. از برداشتن ساده تا تکنیک های پیچیده با پیوند غشای مخاطی و کراتوپلاستی (پیوند قرنیه). انتخاب نوع تکنیک عمل ناخنک چشم به هدف از جراحی و شدت بیماری بستگی دارد.
طبيعت ناخنک توام با احتمال عود است و ناخنک عود کننده نسبت به ناخنک اوليه ممکن است وخيم تر باشد . پزشک جراح حتما به شما درباره میزان موفقیت جراحی و امکان عود ناخنک توضیح خواهد داد.
استفاده از عینک آفتابی برای افراد مبتلا به ناخنک توصیه میشود. خود درمانی و استفاده از برخی داروها و قطرههای چشمی موجب تشدید ناخنک شده و درمان این عارضه چشمی را با مشکل مواجه میکند. بنابراین در صورت مشاهده علائم و ابتلا به این بیماری حتما به چشم پزشک کراجعه نمایید.
برچسب ها: