ورم ماکولا
ورم ماکولا یا ادم ماکولا مقدمه ای بر شروع بسیاری از بیماری های چشمی می باشد. ورم ماکولا در شبکیه چشم ایجاد شده و موجب بروز اختلال در کیفیت بینایی و کاهش دید می شود. ماکولا قسمت کوچکی از مرکز شبکیه بوده که در ایجاد بینایی دقیق مرکزی نقش دارد.
شبکیه چشم که یک لایه نازک از سلول های حساس به نور است، در قسمت خلفی کره چشم واقع شده است. با ورود نور به چشم، تصویری که در شبکیه تشکیل شده توسط سلول های حساس به نور به سیگنالهای عصبی تبدیل شده و از طریق عصب بینایی به مغز فرستاده شده و در آنجا پردازش می شود. هرگونه آسیب به مسیر تشکیل تصویر سبب اختلال در بینایی می شود. اختلال در ماکولا نیز موجب تاری دید و ناتوانی در انجام کارهای ظریف مانند سوزن نخ کردن و خواندن حروف ریز می شود.
ماکولا در حالت طبیعی صاف و یکنواخت است. در اثر عوامل محیطی و بیماری های مختلف این سطح دچار چروکیدگی و پستی بلندی شده و اختلال در بینایی رخ می دهد.
علائم بروز ورم ماکولا
- تاری دید
- ناهموار دیدن خطوط
- اختلال دید در هنگام مطالعه
علت بروز ورم ماکولا
بیماری های ژنتیکی، متابولیکی و اختلالات سیستم ایمنی بدن می توانند سبب بروز ورم ماکولا شوند. یکی از شایع ترین علل ایجاد این اختلال، بیماری دیابت است. از طرفی افزایش سن نیز موجب بروز بیماری در قسمت های مختلف شبکیه چشم از جمله ماکولا می شود که به آن ماکولای وابسته به سن می گویند. این اختلال در دو دسته خشک و مرطوب طبقه بندی می شود. در ماکولای وابسته به سن، با افزایش سن ماکولا دچار خونریزی شده و تحلیل رفته، خون و چربی تجمع یافته و ادم ایجاد می شود. دیگر بیماری های شبکیه که موجب بروز این اختلال می شوند عبارتند از: پارگی شبکیه یا جداشدگی شبکیه ، التهاب داخل چشمی ، جراحی چشم ، صدمه یا وارد شدن ضربه به چشم و اختلال در عروق خونی شبکیه.
درمان ورم ماکولا
در گذشته اگر شخصی دچار ورم ماکولا می شود، احتمال از دست دادن بینایی بسیار بالا بود. اما خوشبختانه امروزه با پیشرفت علم پزشکی این بیماری به خوبی قابل درمان است. آنژیوگرافی شبکیه یا OCT به تشخیص دقیق بیماری کمک می کند. روش های درمانی مختلفی برای درمان ورم ماکولا بسته به شدت بیماری بکار گرفته می شود. چنانچه شدت اختلال خفیف باشد، نیاز به درمان خاصی نیست. اما چنانچه بیماری گسترش یابد روش های درمانی زیر صورت می گیرد:
- تزریق داخل چشمی دارو
- لیزر درمانی
عمل ویترکتومی : در طی عمل جراحی، بافت های چروکیده برداشته شده و بیمار نیاز به بستری ندارد. این روش درمانی تنها زمانی به کار می رود که دید فرد به مقدار زیادی تحت تاثیر قرار گرفته و کاهش یافته باشد. لازم به ذکر است که این عمل جراحی ممکن است با عوارضی مانند عفونت چشم ، خونریزی داخلی چشم، برگشت مجدد بیماری، جدا شدگی شبکیه و بروز آب مروارید داشته باشد.
برچسب ها: