جراحی های برداشتن عینک

عیوب انکساری شامل نزدیک بینی ، دور بینی و آستیگماتیسم می باشد که راه حل طبی شامل استفاده از عینک و لنز تماسی است. استفاده از هردوی این روش ها با محدودیت فیزیکی و وابستگی همراه است و عده ای زیادی استفاده از آن ها را نمی پسندد.

لنزهای تماسی اگر به درستی استفاده نشوند ، شانس عفونت قرنیه را بالا می برند که خطر نابینایی را به دنبال دارد. بنابراین استفاده از آنها باید محدود به بیمارانی شود که شرایط لازم برای جراحی چشم را ندارند وتحت مراقبت ویژه چشم پزشک مربوطه با رعایت دقیق ضوابط استفاده از لنز باشد.

در برخی از مشاغل و ورزش ها هم استفاده از عینک سختی هایی را به دنبال دارد. البته انجام جراحی های برداشتن عینک شرایط خاصی مانند سن مناسب ، ثبات شماره چشم ، معاینات چشمی طبیعی و انحنای مناسب ضخامت کافی قرنیه دارد که توسط جراح چشم بررسی می گردد و در مورد نوع جراحی برداشتن عینک به شما توضیح خواهد داد. پس از انجام این عمل می توانید با بینایی کامل زندگی کنید.

لیزیک

جراحی لیزیک رایج ترین جراحی برداشتن عینک است.برای  برخی از افراد امکان درمان با عمل لیزیک وجود ندارند. برای مثال ، نباید مبتلا به بیماری‌های چشمی مانند آب مروارید، گلوکوم یا همان آب سیاه ، پارگی شبکیه و قوز قرنیه باشند. کسانی که دچار خشکی چشم شدید یا عفونت تبخال چشمی هستند نیز نمی‌توانند داوطلب انجام عمل لیزیک شوند.

در جراحی لیزیک پس از برداشتن فلپ (ورقه نازکی) از قرنیه لیزر انجام می شودو بعد از انجام لیزر ، فلپ قرنیه به جای خود برگردانده می شود.

برای مطالعه بیشتر درباره این جراحی به مطلب  عمل لیزیک   مراجعه نمایید.

لازک و prk

جراحی لازک و prk مطمئن تر بوده جابجایی لایه وجود ندارد بخصوص در prk . بعد از روز سوم محدودیت برای زندگی عادی وجود ندارد . فقط در روز های اول در برخی افراد سوزش چشم وجود دارد.

در روش تراش سطحی یا PRK ابتدا اپی‌تلیوم قرنیه برداشته می‌شود سپس با لیزر اگزایمر با طول موج 193 نانومتر، استرومای سطحی قرنیه برش داده می‌شود و قرنیه به شکل دلخواه تراش داده خواهد شد تا عیوب انکساری چشم برطرف شود.

هردو روش ایمن میباشند و 6  ماه بعد از عمل نتایج مشابهی دارند. در شرایط مساوی، به خاطر عوارض مربوط به فلپ و هم به علت هزینه کمتر، لیزر های سطحی مثل لازک بهتر است.

برچسب ها: